Depression and hypothyroidism what is the preferred treatment? T4 or T3

Η βιοδραστική ορμόνη του θυρεοειδούς είναι η τριιωδοθυρονίνη (Τ3), η οποία εκκρίνεται σε μικρή ποσότητα από τον αδένα και το μεγαλύτερο ποσοστό αυτής παράγεται στους ιστούς από αποιωδιοποίηση της Θυροξίνης (Τ4).

Ο ρυθμός της περιφερικής μετατροπής της Τ4 σε Τ3 υπόκειται σε πολλές, ρυθμιστικές μάλλον, επιδράσεις από τις οποίες οι πιο σημαντικές είναι η ύπαρξη άλλης μη θυρεοειδικής νόσου, καθώς και η στέρηση τροφής, προβλήματα υπαρκτά στη βαριά κυρίως κατάθλιψη.

Η καθιερωμένη θεραπεία για πάσχοντες από υποθυρεοειδισμό και ταυτόχρονα με κατάθλιψη είναι η λεβοθυροξίνη (Τ4).

Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά όταν τα συμπτώματα κατάθλιψης επιμένουν παρά την επαρκή υποκατάσταση με Τ4, η προσθήκη Τ3 μπορεί να είναι ευεργετική. Η Τ3 έχει ταχύτερη έναρξη δράσης και μπορείνα βελτιώσει τα συμπτώματα κατάθλιψης καλύτερα από την Τ4 αλλά όχι σε όλους τους ασθενείς.

Αναλυτικότερα:

• Η Τ3 που είναι όπως είπαμε η δραστική μορφή των θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να βελτιώσει την αντικαταθλιπτική θεραπεία γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά από την Τ4, η οποία είναι ουσιαστικά προορμόνη που απαιτεί περιφερική μετατροπή σε Τ3.
• Η λεβοθυροξίνη (Τ4) είναι γενικά η θεραπεία πρώτης γραμμής για τον υποθυρεοειδισμό και είναι αποτελεσματική για την ορμονική υποκατάσταση.
• Μερικοί ασθενείς με υποθυρεοειδισμό και κατάθλιψη που δεν ανταποκρίνονται πλήρως μόνο στην Τ4 μπορούν να ωφεληθούν από την προσθήκη χαμηλής δόσης Τ3 στο σχήμα τους, καθώς η Τ3 μπορεί να βελτιώσει άμεσα τα συμπτώματα της διάθεσης και μπορεί να δράσει ταχύτερα.
• Πολλές κλινικές δοκιμές αναφέρουν ποσοστά ανταπόκρισης 50-70% μεαύξηση της Τ3 στην ανθεκτική κατάθλιψη σε σύγκριση με χαμηλότερα ποσοστά με την Τ4 ή εικονικό φάρμακο
• Τ3 χρησιμοποιείται μερικές φορές ως συμπλήρωμα σε καταθλιπτικούς ασθενείς, ακόμη και σε ευθυρεοειδικές καταστάσεις, για να αυξήσει τη δράση των αντικαταθλιπτικών.
• Η θεραπεία συνδυασμού με Τ4 συν Τ3 ή με αποξηραμένο θυρεοειδή βοοειδών ή χοίρων (ο οποίος περιέχει και τις δύο ορμόνες) εξετάζεται όλο και περισσότερο, ειδικά για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε ορισμένους ασθενείς που είναι δυσαρεστημένοι με τη μόνο-θεραπεία με Τ4.
• Πολλές μελέτες και μετα-αναλύσεις δείχνουν ότι η προσθήκη Τ3 στα αντικαταθλιπτικά, ειδικά στα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, διπλασιάζει την πιθανότητα ανταπόκρισης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, με ταχεία κλινική βελτίωση.
• Η αύξηση της Τ3 βελτιώνει επίσης τα ποσοστά απόκρισης και ύφεσης όταν προστίθεται σε εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), αν και υπάρχουν λιγότερες μελέτες για τα SSRIs σε σύγκριση με τα τρικυκλικά.

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα φαίνονται συγκρίσιμες μεταξύ αυτών των θεραπειών. Η απόφαση να συμπεριληφθεί η Τ3 θα πρέπει να εξατομικεύεται και να παρακολουθείται προσεκτικά, λαμβάνοντας υπ’όψη τις πιθανές παρενέργειες και την κλινική ανταπόκριση του ασθενούς.

Και βέβαια, σε πάσχοντες από κατάθλιψη και υποθυρεοειδισμό δεν είναι ποτέ αρκετή η απλή μέτρηση της TSH για έλεγχο της δοσολογικής επάρκειας, αλλά θα πρέπει να γίνεται προσδιορισμός και των περιφερικών ορμονών Τ4 και Τ3.