Long-term Pharmaceutical treatment of hyperthyroidism

Η μακροχρόνια θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, ιδιαίτερα της νόσου Grave’s και της διάχυτης τοξικής βρογχοκήλης, με αντιθυρεοειδικά φάρμακα (ATD) όπως η μεθιμαζόλη (MMI) αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως αποτελεσματική και ασφαλής.

Τα ATD χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, αλλά η παραδοσιακή θεραπεία διαρκεί περίπου 12-18 μήνες με σχετικά υψηλό ποσοστό υποτροπής (20-70%) μετά τη διακοπή της θεραπείας.

Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν την παράταση της θεραπείας πέραν των 18 μηνών, συχνά πολλών ετών, για τη βελτίωση των ποσοστών ύφεσης.

Τα ποσοστά ύφεσης αυξάνονται περίπου 16% για κάθε επιπλέον έτος θεραπείας ATD μετά από τα 2 χρόνια.

Η μακροχρόνια θεραπεία με μικρές δόσεις MMI μπορεί να είναι μια δια βίου επιλογή για την πρόληψη της υποτροπής, με πολλούς ασθενείς να διατηρούν τη φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς για χρόνια μετά τη διακοπή της θεραπείας. Για παράδειγμα, οι ασθενείς που έλαβαν συνεχή θεραπεία για πάνω από 12 χρόνια είχαν ποσοστό υποτροπής 19% κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.

Η μακροχρόνια θεραπεία με ATD μειώνει επίσης τα επίπεδα αντισωμάτων του υποδοχέα TSH ορού (TRAb) με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που συσχετίζεται και με χαμηλότερο κίνδυνο υποτροπής.

Μελέτες δείχνουν ότι η μακροχρόνια θεραπεία με ATD είναι ασφαλής, με ελάχιστες παρενέργειες όταν αντιμετωπίζεται σωστά και μπορεί να είναι καλύτερη ή συγκρίσιμη με ραδιενεργό ιώδιο (RAI) ή χειρουργική επέμβαση για ορισμένους ασθενείς.

Οι κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Εταιρείας Θυρεοειδούς του 2016 προτείνουν RAI ή θυρεοειδεκτομή μετά από 12-18 μήνες ATD εάν ο υπερθυρεοειδισμός επιμένει, αλλά επιτρέπουν συνεχή χαμηλή δόση MMI σε ασθενείς με  υψηλά επίπεδα TRAb.

Η μακροχρόνια θεραπεία ATD ωφελεί επίσης τους ασθενείς με κογχοπάθεια Graves και εκείνους που υποτροπιάζουν μετά την τυπική θεραπεία.

Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να ποικίλει ανάλογα με μεμονωμένους παράγοντες του ασθενούς, όπως τα επίπεδα αντισωμάτων, το μέγεθος της βρογχοκήλης και η ανταπόκριση στη θεραπεία.

Μερικοί ασθενείς επιτυγχάνουν ύφεση μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ άλλοι επωφελούνται από 5-10 χρόνια ή περισσότερο συνεχούς θεραπείας.

Συμπερασματικά, η μακροχρόνια θεραπεία ATD για τον υπερθυρεοειδισμό, ειδικά τη νόσο Graves, είναι μια αποτελεσματική, ασφαλής και όλο και πιο αποδεκτή προσέγγιση που μπορεί να αποτρέψει την υποτροπή και να διατηρήσει σταθερή λειτουργία του θυρεοειδούς για πολλά χρόνια, μερικές φορές δια  βίου, ιδιαίτερα χρησιμοποιώντας χαμηλή δόση μεθιμαζόλης.

Η εξατομικευμένη διάρκεια θεραπείας με βάση την κλινική παρακολούθηση και τον έλεγχο αντισωμάτων είναι σημαντική.

Αναστάσιος Μόρτογλου