Έκδοση PDF 444 σελίδες
Τιμή 50€

Κριτικές
Επιστρέφω το κείμενο του βιβλίου με ορισμένα σχόλια κυρίως τεχνικής φύσης.
Σχετικά με το κείμενο θεωρώ ότι ισορροπεί πάνω σε τρείς παραμέτρους:
α) την προσέγγιση με βάση την εφαρμοσμένη γνώση
β) την παθοφυσιολογική προσέγγιση και
γ) τη σύνδεση με το γνωστικό πεδίο που αναδύεται αλλά δεν έχει ακόμα
εφαρμογή. Ομολογώ ότι ξεκίνησα στην αρχή μια ευρύτερη κριτική προσέγγιση
αλλά στη διαδρομή αντιλήφθηκα ότι ο τρόπος παράθεσης των πληροφοριών
αποτελούσε ερέθισμα για μια συνολική επανάληψη πολλών επιμέρους πεδίων
του μεταβολισμού, γεγονός που με οδήγησε στην προσεκτική ανάγνωση.
Θυμήθηκε πάρα πολλά πράγματα που μάλλον είχαν ξεθωριάσει λόγω μη συχνής
χρήσης.
Ιδιαίτερα σημαντική θεωρώ την τοποθέτηση σου με βάση την εμπειρία σου
αλλά και την φιλοσοφική σου προσέγγιση που ενισχύει την κοινωνική
παράμετρο του αντικειμένου που πραγματεύεσαι και την φυσική αποδοχή από
τον αναγνώστη.
                                                   Γ. Κουκούλης, Ενδοκρινολόγος, Καθηγητής

Διάβασα με προσοχή το βιβλίο σου και το βρήκα πραγματικά εκπληκτικό. Δε
νομίζω ότι έχω δει πιο περιεκτικό βιβλίο για την παχυσαρκία.
Νομίζω ότι θα αποτελέσει για πολλά χρόνια αναγκαίο ανάγνωσμα για όλους μας
που ενδιαφερόμαστε για το θέμα. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε γιατί είναι
ΤΕΛΕΙΟ.
                                                  Α. Αβραμίδης, Ενδοκρινολόγος, Καθηγητής

 

                                         ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Κεφάλαιο 1 Copyright 
Κεφάλαιο 2 Εισαγωγή σελ. 14
1η Ενότητα Είναι ή δεν είναι νόσος η παχυσαρκία; σελ. 14
Η παχυσαρκία αποτελεί χρόνια και νοσογόνο νόσο, που χαρακτηρίζεται από εναπόθεση
σωματικού λίπους πέρα από τα φυσιολογικά όρια.
Η διάγνωση σήμερα βασίζεται ακόμα στη μέτρηση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), καθώς
η άμεση εκτίμηση του λίπους δεν είναι πρακτική στην καθημερινή πράξη. Υπέρβαση του
35% σωματικού λίπους για γυναίκες και του 25% για άνδρες αποτελεί ένδειξη παχυσαρκίας,
η οποία συνδέεται με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα ζωής.

Κεφάλαιο 3 Ορισμός, ταξινόμηση και έλεγχος του υπερβάλλοντος βάρους σελ. 16

Κεφάλαιο 4 Αιτιοπαθογένεια σελ. 25

Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζεται το εύρος των τομέων της κοινωνικής ζωής και διατροφικής
συμπεριφοράς που σχετίζονται με τον κίνδυνο παχυσαρκίας σε νεαρούς ενήλικες,
λαμβάνοντας υπόψη περιβαλλοντικούς, γενετικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Παρουσιάζει τη σημασία της ενεργειακής ισορροπίας και αναλύει τις ενδοκρινικές
διαταραχές που μπορεί να σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως οι ορμονικές αλλαγές
και η λειτουργία του λιπώδους ιστού ως ενδοκρινικού οργάνου. Επισημαίνει τις πιο
συχνές ενδοκρινικές παθήσεις που συνδέονται με την παχυσαρκία, όπως το σύνδρομο
Cushing, η ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης, οι πολυκυστικές ωοθήκες, ο
υποθυρεοειδισμός και ο υπογοναδισμός
1η ενότητα Ενδοκρινοπάθειες και παχυσαρκία σελ. 32
§ Προλακτίνη, μια .. ξεχασμένη ορμόνη σελ. 34
2η ενότητα Υποθυρεοειδισμός και παχυσαρκία σελ. 36
Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζεται η σύνθετη και αμφίδρομη σχέση μεταξύ υποθυρεοειδισμού,
παχυσαρκίας και μεταβολικών διαταραχών, αναφέροντας τόσο παραδοσιακά όσο και
σύγχρονα θεραπευτικά σκευάσματα, ενώ παράλληλα επισημαίνει τις προκλήσεις και τους
κινδύνους που σχετίζονται με τη χρήση θυρεοειδικών ορμονών για την απώλεια βάρους.
Τονίζεται η επίδραση των ορμονών στη διατροφική συμπεριφορά και το σωματικό βάρος,
ενώ στο δεύτερο μέρος του αποσπάσματος γίνεται αναφορά στις ορμονικές και μεταβολικές
αλλαγές που συμβαίνουν κατά την εμμηνόπαυση, με ιδιαίτερη έμφαση στη δυσκολία
απώλειας βάρους, την αύξηση του κοιλιακού λίπους και τις διαταραχές που σχετίζονται με τη
λεπτίνη και την κισσπεπτίνη.
3η ενότητα Η Εμμηνόπαυση σελ. 42
Κατά την εμμηνόπαυση και στα προχωρημένα στάδια της ζωής, οι ορμονικές αλλαγές και η
μείωση της σωματικής δραστηριότητας επηρεάζουν τον μεταβολισμό, οδηγώντας σε
αύξηση του βάρους και του ενδοκοιλιακού λίπους, καθώς και σε υψηλότερο κίνδυνο για
μεταβολικό σύνδρομο και χρόνια νοσήματα. Η υιοθέτηση ισορροπημένης διατροφής με
μειωμένες θερμίδες και τακτική φυσική δραστηριότητα είναι απαραίτητες για τη διατήρηση
υγιούς βάρους και τη μείωση των κινδύνων για κακοήθειες. Στην τρίτη ηλικία, παρατηρείται
περαιτέρω μείωση της μυϊκής μάζας, βασικού μεταβολισμού και ενεργειακών αναγκών,γεγονός που απαιτεί προσαρμοσμένη διατροφή και διατήρηση της σωματικής
δραστηριότητας για τη διασφάλιση της ομοιοστασίας του οργανισμού.
4η ενότητα Μεγάλη ηλικία σελ. 46
5η ενότητα Κληρονομικότητα σελ. 48
Η παχυσαρκία συνδέεται τόσο με γενετικούς και μεταβολικούς παράγοντες όσο και με
συμπεριφορικές και ψυχολογικές επιδράσεις. Ο μειωμένος μεταβολισμός και τα
συγκεκριμένα microRNA, όπως τα let-7, επηρεάζουν την ανάπτυξη και τη ρύθμιση της
παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2. Παράλληλα, το στρες και τα αρνητικά συναισθήματα
οδηγούν πολλά άτομα σε υπερκατανάλωση τροφής, ιδιαίτερα πλούσιας σε υδατάνθρακες,
γεγονός που επιτείνει την αύξηση του σωματικού βάρους. Έτσι, η αντιμετώπιση της
παχυσαρκίας απαιτεί συνδυασμό γενετικής, μεταβολικής και συμπεριφορικής παρέμβασης.
6η ενότητα Συμπεριφορικοί παράγοντες σελ. 53
Το κείμενο εξετάζει τη συσχέτιση μεταξύ ύπνου, σωματικού βάρους και παχυσαρκίας,
αναδεικνύοντας πως οι διαταραχές στον ύπνο ευνοούν την αύξηση της ενεργειακής
πρόσληψης και σχετίζονται με μεταβολικές διαταραχές. Παράλληλα, αναλύεται ο
καθοριστικός ρόλος του ύψους στον υπολογισμό και την εξέλιξη της παχυσαρκίας, βάσει του
δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), μέσα από μελέτη 4565 ενηλίκων. Τονίζεται η ανάγκη
μακροχρόνιων μελετών για σαφέστερη κατανόηση της αιτιώδους σχέσης ύπνου και βάρους,
λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως τα γονίδια και η σωματική δραστηριότητα.

7η ενότητα Το χαμηλό ανάστημα σελ. 58
8η ενότητα Κυήσεις σελ. 60
Η αύξηση και η μετέπειτα διατήρηση αυξημένου βάρους κατά την
εγκυμοσύνη και στη μετά τον τοκετό περίοδο εξαρτώνται από πολλούς
παράγοντες, όπως το αρχικό σωματικό βάρος, η ηλικία, οι διατροφικές
συνήθειες και ο θηλασμός. Τα υψηλά επίπεδα λεπτίνης και οι νευροορμονικές
μεταβολές επηρεάζουν την όρεξη και τη ρύθμιση του βάρους, ενώ οι
μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις διατροφής και άσκησης βοηθούν στην επαναφορά στο
φυσιολογικό βάρος και στη μείωση κινδύνων όπως η τοξιναιμία και ο διαβήτης
κύησης. Επιπλέον, και οι σύντροφοι μπορούν να επηρεαστούν ανάλογα. Η σημασία
της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας είναι καθοριστική για την υγεία, καθώς
το μικροβίωμα αποτελεί ξεχωριστό όργανο με πολυεπίπεδη επίδραση στη
φυσιολογία και παθολογία του ανθρώπινου οργανισμού.

9η ενότητα Μικροβιακή χλωρίδα και παχυσαρκία σελ. 63
§ Τα μικρόβια και η λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος σελ. 72
10η ενότητα Φάρμακα που ευνοούν την αύξηση του σωματικού βάρους σελ. 75
11η ενότητα Κάπνισμα σελ. 76
Στο κεφάλαιο αυτό αναλύεται η σχέση μεταξύ καπνίσματος, διακοπής του
καπνίσματος και παχυσαρκίας, επισημαίνοντας ότι το κάπνισμα αυξάνει το
κοιλιακό και περιτοναϊκό λίπος και σχετίζεται με μεταβολικά προβλήματα.
Τονίζεται ότι η διακοπή του καπνίσματος δεν συνοδεύεται πάντα από αύξηση
βάρους αν υπάρξει ενεργειακό έλλειμμα, ενώ ο συνδυασμός φαρμακευτικής
παρέμβασης και υποστήριξης είναι πιο αποτελεσματικός.

12η ενότητα Αντιβιοτικά και παχυσαρκία σελ. 80
13η ενότητα Από το ενδομήτριο περιβάλλον στην ενήλικη ζωή σελ. 83
Η εγκυμοσύνη και η πρώιμη παιδική ηλικία είναι περίοδοι κρίσιμες για την
προγραμματισμένη ανάπτυξη και την πρόληψη της παχυσαρκίας, καθώς η
διατροφή, ο ρυθμός ανάπτυξης και περιβαλλοντικοί παράγοντες διαμορφώνουν τον
κίνδυνο μεταβολικών νόσων αργότερα στη ζωή. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν πως
η παιδική παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών
καρδιομεταβολικών νοσημάτων στην ενήλικο ζωή, αλλά η απώλεια βάρους ως
ενήλικας μπορεί να μειώσει αυτούς τους κινδύνους. Επιπλέον, ο σύγχρονος
περιβαλλοντικός παράγοντας των ορμονικών διαταρακτών (παχυσαρκιογόνων)
επιβαρύνει τον οργανισμό μέσω έκθεσης σε χημικές ουσίες, που επηρεάζουν τη
λιπογένεση και το μεταβολισμό, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πρόληψης τόσο
σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

14η ενότητα Ορμονικοί διαταράκτες και παχυσαρκία σελ. 85

15η ενότητα Παχυσαρκία από λοιμώξεις (Infectobesity) σελ. 91
16η ενότητα Βιταμίνη D και παχυσαρκία σελ. 93
Η ανεπάρκεια βιταμίνης D (BD) σε άτομα με αυξημένο σωματικό βάρος
είναι συχνό φαινόμενο, πιθανώς λόγω ογκομετρικής αραίωσης, και απαιτεί
προσαρμογή της δόσης υποκατάστασης βάσει σωματικού βάρους. Παρά τη βελτίωση
προδιαθεσικών παραγόντων καρδιαγγειακών νοσημάτων, η χορήγηση BD δε
συνδέεται με απώλεια βάρους.
17η ενότητα Τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα σελ.98

Κεφάλαιο 5 Ο λιπώδης ιστός σελ. 101
1η ενότητα Ο λευκός λιπώδης ιστός (WAT) σελ. 105
2η ενότητα Φαιός λιπώδης ιστός (BAT) σελ. 108
3η ενότητα Ο μπεζ λιπώδης ιστός σελ. 112
Η ενεργοποίηση των μπεζ λιποκυττάρων αποτελεί σημαντικό ερευνητικό πεδίο για
τη θεραπεία της παχυσαρκίας και του διαβήτη, με κεντρικό ρόλο σε αυτή τη
διαδικασία να διαδραματίζουν οι θυρεοειδικές ορμόνες, η ιριδίνη, η βιταμίνη D και
πεπτιδικές ορμόνες όπως ο FGF21 και το ANP. Παρά τις υποσχόμενες προοπτικές,
τα φάρμακα που διεγείρουν τα μπεζ λιποκύτταρα παρουσιάζουν ασαφή
αποτελέσματα και πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες. Επιπρόσθετα, πρωτεΐνες όπως
η PRDM16, ο συν-ενεργοποιητής PGC-1α και το γονίδιο TBX15 επηρεάζουν την
κυτταρική διαφοροποίηση και λειτουργία. Η ιριδίνη, ως μυοκίνη, αυξάνεται με την
άσκηση, αλλά η συμβολή της στη δημιουργία μπεζ λιποκυττάρων παραμένει
αμφιλεγόμενη.

Κεφάλαιο 6 Η φυσιολογία της θερμογένεσης και του μεταβολισμού σελ. 115
Διαζευκτικές’ ουσίες (uncouplers) της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης σελ. 125
Τα µιτοχόνδρια σελ. 128
Ένζυμα και μεταβολική δραστηριότητα σελ. 131
1η ενότητα Ο καφές σελ. 134
Η καφεΐνη δρα σε πολλαπλά επίπεδα του ανθρώπινου οργανισμού, ενισχύοντας τη
θερμογένεση, τον ενεργειακό μεταβολισμό και την οξείδωση του λίπους, ενώ η
αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από τη δόση και τα χαρακτηριστικά του ατόμου.
Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι η πρόσληψη καφεΐνης μπορεί να μειώσει την
ποσότητα τροφής, κυρίως σε άτομα με αυξημένο βάρος, χωρίς απαραίτητα να
επηρεάζει την όρεξη.

Κεφάλαιο 7 Πρόσληψη τροφής και το ΚΝΣ σελ. 137
Στο παρόν κεφάλαιο περιγράφεται η σύνθετη λειτουργία ορμονών,
νευρομεταβιβαστών και ενζύμων που ρυθμίζουν την πρόσληψη τροφής και το
ενεργειακό ισοζύγιο του οργανισμού, με έμφαση στους μηχανισμούς που
συμβάλλουν στην παχυσαρκία. Παρουσιάζονται βασικοί ρυθμιστές όπως ηλεπτίνη, η ινσουλίνη, η ASP, το CART και άλλοι, καθώς και η σημασία
δευτερευόντων νευρομεταβιβαστών όπως το GABA και το ασπαραγινικό οξύ.
Τονίζεται η ανάγκη πολυπαραγοντικής προσέγγισης για αποτελεσματικές και
εξατομικευμένες θεραπείες της παχυσαρκίας.

1η ενότητα Ορμόνες, νευρομεταβιβαστές και ένζυμα με επιδράσεις στην πρόσληψη
τροφής και το διάμεσο μεταβολισμό σελ. 142
2η ενότητα Μηχανισμοί κορεσμού σελ. 152
§ Οι φυτικές ίνες (fiber) ως παράγοντας κορεσμού της πείνας σελ. 156

Κεφάλαιο 8 Νοσηρότητα και θνησιμότητα σελ. 159
Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζεται η σχέση της παχυσαρκίας με τη θνησιμότητα,
αναδεικνύοντας ότι τόσο η παχυσαρκία όσο και το χαμηλό σωματικό βάρος
συνδέονται με αυξημένους κινδύνους, καθώς και ότι η σταδιακή αύξηση βάρους
χωρίς να φτάνει κάποιος στην παχυσαρκία συνδέεται με καλύτερη πρόγνωση.
Παρά τη συνεχή άνοδο της παχυσαρκίας στις δυτικοποιημένες κοινωνίες, το
προσδόκιμο ζωής επίσης αυξάνει, γεγονός που προκαλεί ερωτήματα για τον
πραγματικό αντίκτυπο της παχυσαρκίας.

1η ενότητα Παχυσαρκία και καρκίνος σελ. 169
2η ενότητα Η παχυσαρκία ως ανεξάρτητος παράγοντας CVD σελ. 171
Η παχυσαρκία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για
καρδιαγγειακές παθήσεις όπως η στεφανιαία νόσος και η καρδιακή ανεπάρκεια
με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (HFpEF), παρουσιάζοντας διαγνωστικές και
θεραπευτικές προκλήσεις λόγω αλληλοεπικαλυπτόμενων συμπτωμάτων και
τροποποιημένων δεικτών. Ο συνδυασμός παχυσαρκίας με υπέρταση, διαβήτη και
μεταβολικό σύνδρομο αυξάνει τον επιπολασμό και βαρύνει την πρόγνωση των
ασθενών, ενώ η παχυσαρκία προδιαθέτει σε αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης,
ενισχύοντας τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και καρδιομεταβολικών νόσων. Η
παθογένεια σχετίζεται με φλεγμονή, διαταραχές του λιπώδους ιστού και του
ενδοθηλίου, καθιστώντας αναγκαία τη στοχευμένη θεραπευτική προσέγγιση και
τη σωστή διάγνωση των ασθενών αυτών.

3η ενότητα Η ινσουλινοαντίσταση της παχυσαρκίας σελ. 175
4η ενότητα Διαβήτης 2 και παχυσαρκία σελ. 180
§ Οι επιπτώσεις της φρουκτόζης στο σωματικό βάρος και στο
μεταβολισμό της γλυκόζης σελ. 189
5η ενότητα Η δυσλιπιδαιμία της παχυσαρκίας σελ. 191
6η ενότητα Η υπέρταση της παχυσαρκίας σελ. 199
7η ενότητα Το μεταβολικό σύνδρομο σελ. 204

8η ενότητα Παχυσαρκία και αποφρακτική άπνοια του ύπνου σελ. 209
9η ενότητα Παχυσαρκία και γυναικεία γονιμότητα σελ. 213
10η ενότητα Παχυσαρκία φλεγμονή και αθηρωμάτωση σελ. 216
Η επίδραση του διατροφικού λίπους στη χρόνια υποκλινική φλεγμονή
σελ. 220
11η ενότητα Παχυσαρκία και τροχαία ατυχήματα σελ. 222
12η ενότητα Χολολιθίαση και παχυσαρκία σελ. 225
13η ενότητα Παχυσαρκία και καρκίνος του θυρεοειδούς σελ. 230
14η ενότητα Σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις επί παχυσαρκίας σελ. 232
15η ενότητα Στυτική δυσλειτουργία και παχυσαρκία σελ. 240
16η ενότητα Παχυσαρκία και δυσανεξία φύλου σελ. 243
17η ενότητα Δερματικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας σελ. 246
18η ενότητα Μη αλκοολική στεατοηπατοπάθεια σελ. 249
19η ενότητα Οστεοαρθρίτιδα και παχυσαρκία σελ. 252
20η ενότητα Επιπτώσεις της Παχυσαρκίας στην κύηση σελ. 256
21η ενότητα Παχυσαρκία και άνοια σελ. 262
Στο κεφάλαιο αυτό αναλύεται η σημασία της διατήρησης υγιεινών
συνηθειών για τη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και την
πρόληψη της γνωσιακής έκπτωσης, δίνοντας έμφαση στην ισορροπημένη διατροφή,
την επαρκή πρόσληψη βιταμινών, τη σωματική και κοινωνική δραστηριότητα, τη
διακοπή καπνίσματος και τον ποιοτικό ύπνο.

22η ενότητα Παχυσαρκία και θρομβωτική διάθεση σελ. 268
Το κεφάλαιο αυτό αναλύει τον ρόλο της απελίνης και των microRNA στην
αντιθρομβωτική προστασία και τη μεταβολική ρύθμιση, καθώς και τις
προκλήσεις στη θεραπευτική αντιμετώπιση της θρόμβωσης σε άτομα με αυξημένο
σωματικό βάρος. Παρουσιάζεται η αβεβαιότητα σχετικά με τη δοσολογία και την
αποτελεσματικότητα των αντιθρομβωτικών φαρμάκων, ενώ τονίζεται ότι η
απώλεια βάρους βελτιώνει τις περισσότερες προθρομβωτικές επιδράσεις.
Επισημαίνεται, επίσης, το φαινόμενο του “παραδόξου της παχυσαρκίας”, όπου
σε συγκεκριμένες μελέτες η παχυσαρκία φαίνεται να προσφέρει προστατευτική
δράση έναντι καρδιαγγειακών συμβαμάτων όταν χρησιμοποιούνται σύγχρονα
αντιπηκτικά, παρά τα γνωστά θεραπευτικά και φαρμακολογικά προβλήματα που
υπάρχουν στον πληθυσμό αυτό.

23η ενότητα Υπερουριχαιμία-Ουρική αρθρίτιδα σελ. 273

Η παχυσαρκία αποτελεί βασικό προδιαθεσικό παράγοντα για ουρική αρθρίτιδα,
ευνοώντας την εμφάνισή της σε νεαρότερη ηλικία και συνδέεται με μεταβολικές
και διαιτητικές αλλαγές που επηρεάζουν τα επίπεδα ουρικού οξέος.
24η ενότητα Τα παράδοξα της παχυσαρκίας σελ. 278
25η ενότητα Παχυσαρκία και ποιότητα ζωής σελ. 282
Στο κείμενο αναλύονται οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας σε διάφορες ηλικιακές
ομάδες, με έμφαση στη σωματική και ψυχολογική υγεία, τη δυσλειτουργία στη
σεξουαλική ζωή, τις ορμονικές διαταραχές και τις καθημερινές δυσκολίες που
αντιμετωπίζουν τα άτομα με αυξημένο σωματικό βάρος και τονίζεται η σημασία της
απώλειας βάρους για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Κεφάλαιο 9 Ενδείξεις απώλειας βάρους σελ. 285

Κεφάλαιο 10 Η εκτίμηση του ατόμου με αυξημένο σωματικό βάρος σελ.287

Κεφάλαιο 11 Θεραπεία σελ. 290

Η παχυσαρκία αποτελεί χρόνια και εξελικτική νόσο που απαιτεί
εξατομικευμένη, διεπιστημονική προσέγγιση με στόχο τη βελτίωση της υγείας
και τη μείωση των κινδύνων. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει δείκτες όπως ΔΜΣ και
περίμετρο μέσης, ενώ η αντιμετώπιση βασίζεται σε αλλαγές τρόπου ζωής,
φαρμακευτική αγωγή ή μεταβολική χειρουργική όπου ενδείκνυται. Συνιστάται η
υποστηρικτική και μη στιγματιστική προσέγγιση, τακτική παρακολούθηση, καθώς
και η εκτίμηση ψυχολογικών και κοινωνικών παραμέτρων. Ιδιαίτερη προσοχή
απαιτείται στην επιλογή θεραπευτικών μονάδων, αποφεύγοντας μη επιστημονικές
μεθόδους και παραπλανητικές διαφημίσεις που συχνά οδηγούν σε αποτυχία και
μείωση της αυτοπεποίθησης των ατόμων με παχυσαρκία.

1η ενότητα Κριτήρια επιλογής θεραπευτικών μονάδων παχυσαρκίας σελ. 303
2η ενότητα Διαιτητική Θεραπεία σελ. 306
3η ενότητα Δίαιτα προσαρμοσμένη στο σωματικό βάρος (WARD) σελ. 310
4η ενότητα Παχυσαρκία και λειτουργικά τρόφιμα σελ. 328
Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στη συμβολή λειτουργικών τροφίμων, όπως το τσάι,
οι χυμοί μούρων και ο καφές, στην αύξηση της θερμογένεσης και την πρόληψη της
παχυσαρκίας μέσω συγκεκριμένων βιοχημικών μηχανισμών. Τονίζεται ότι η
αντιμετώπιση της παχυσαρκίας απαιτεί πολύπλευρη προσέγγιση και ανάπτυξη
ασφαλών και αποτελεσματικών προϊόντων.

5η ενότητα Παρενέργειες δίαιτας απώλειας βάρους σελ. 332
6η ενότητα Ανορθόδοξες δίαιτες ή δίαιτες του συρμού σελ. 335
7η ενότητα Φαρμακευτική θεραπεία σελ. 341
8η ενότητα Άσκηση – Σωματική δραστηριότητα σελ. 356

Το κεφάλαιο αυτό παρουσιάζει το ρόλο διαφόρων μυοκινών και
παραγόντων, όπως το BAIBA, η Metrnl, το γαλακτικό οξύ και η IL-15, στη
μετατροπή του λευκού σε μπεζ λιπώδη ιστό και στη ρύθμιση του μεταβολισμού
μέσω της άσκησης, αναδεικνύοντας τη σημασία της φυσικής δραστηριότητας για
τη βελτίωση της μεταβολικής υγείας.

9η ενότητα Τροποποίηση συμπεριφοράς σελ. 362
10η ενότητα Βαριατρική (Μεταβολική) χειρουργική σελ. 369
11η ενότητα Η απώλεια βάρους κατά την 3η ηλικία σελ. 384
12η ενότητα Νερό και αλάτι σελ. 390
13η ενότητα Τα γλυκαντικά χωρίς θερμίδες σελ. 397
14η ενότητα Σαρκοπενία σελ. 400
Το κεφάλαιο αυτό εξετάζει τη σαρκοπενία, εστιάζοντας στη σημασία της άσκησης
και της διατροφής για την αντιμετώπισή της, καθώς και στις διαθέσιμες και υπό
μελέτη φαρμακευτικές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των φυτικών
συμπληρωμάτων. Τονίζει την απουσία απόλυτα αποτελεσματικών φαρμακευτικών
επιλογών και την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα, ιδιαίτερα στον τομέα των
βοτανικών προϊόντων.

Κεφάλαιο 12 Παχυσαρκία: Μύθοι και ατεκμηρίωτες παραδοχές σελ. 406

Κεφάλαιο 13 Έκφραση θεραπευτικού αποτελέσματος σελ. 412

Κεφάλαιο 14  Πρόληψη υποτροπής σελ. 414
Το κεφάλαιο αυτό αναδεικνύει τη σημασία της διαρκούς αυτο-παρακολούθησης
του βάρους και της σταθερής διατροφής, υπογραμμίζοντας πως η πρόληψη της
υποτροπής στην παχυσαρκία απαιτεί εγρήγορση και έγκαιρα μέτρα, ακόμη και
μετά από βαριατρικές επεμβάσεις. Παράλληλα, εξετάζει το κοινωνικό στίγμα
της παχυσαρκίας, τα στερεότυπα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα
άτομα με αυξημένο βάρος, με ιδιαίτερη έμφαση στις γυναίκες και τα παιδιά.
Τονίζεται η ανάγκη για εκπαίδευση, υποστήριξη και πολιτικές που αμφισβητούν
την προκατάληψη, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την αποτροπή
των αρνητικών συνεπειών του στίγματος

Κεφάλαιο 15 Στρατηγικές για μείωση του στίγματος της παχυσαρκίας σελ.421
Στο κείμενο αναδεικνύεται η σημασία της μη στιγματιστικής γλώσσας και της
προώθησης της ποικιλομορφίας του σώματος στην επικοινωνία για την
παχυσαρκία, τόσο σε δημόσιες πολιτικές όσο και σε επιστημονικά συνέδρια και
δημοσιεύσεις.
Δίνει έμφαση στην ακρίβεια, την πολυπλοκότητα των αιτιών της παχυσαρκίας και
την ανάγκη αποφυγής στερεοτύπων και απλουστευμένων ορισμών.
Τέλος, τονίζεται η αξία της εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης, καθώς δεν
υπάρχει μία μορφή παχυσαρκίας, αλλά πολλές διαφορετικές εκδοχές που απαιτούν
προσαρμογή στις ανάγκες του κάθε ατόμου και του εκάστοτε πληθυσμού.

Κεφάλαιο 16 Τελικά συμπεράσματα σελ. 425

Κεφάλαιο 17  Επίλογος σελ.427
Η παχυσαρκία αποτελεί πολυπαραγοντικό φαινόμενο με εξελικτικές, κοινωνικές και
πολιτισμικές διαστάσεις, καθώς οι λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, οι
ιστορικές συνθήκες και οι αντιλήψεις κάθε εποχής διαμορφώνουν τη στάση
απέναντι στο σωματικό βάρος.
Ενώ βιολογικά ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να αποθηκεύει λίπος, η σύγχρονη
κοινωνία επιβάλλει αντικρουόμενα πρότυπα γύρω από την ομορφιά και την υγεία,
ενισχύοντας το κοινωνικό στίγμα προς τα παχύσαρκα άτομα και καθιστώντας
δύσκολη τη διατήρηση του ιδανικού σωματότυπου.
Οι αντιλήψεις για την παχυσαρκία εξελίχθηκαν από τη θετική αποδοχή στην
προϊστορία, στην αναζήτηση αρμονίας στην κλασική αρχαιότητα, στη λιτότητα
του Βυζαντίου και σε μεταβαλλόμενα πρότυπα ως τις μέρες μας.

Γλωσσάριο σελ. 435

Μετατροπές μονάδων σελ. 444