Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις

Κάνοντας κλικ στον τίτλο κάθε ερώτησης παρακάτω μπορείτε να διαβάστε την απάντηση.

Αν και την υπεύθυνη και τελική απάντηση θα πρέπει να την δίνει πάντα ο ειδικός γιατρός της αιμοδοσίας, σε γενικές γραμμές ισχύουν τα παρακάτω: Αν έχετε υποθυρεοειδισμό και είστε σε καλή θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη, μπορείτε να δώσετε αίμα, αρκεί να μην υπάρχουν άλλες αντενδείξεις. Αν πάσχετε από υπερθυρεοειδισμό (Ν.Grave’ s) και είστε σε θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα (Prothuril, Thyrostat, Unimazole) ΔΕΝ επιτρέπεται να δώσετε αίμα, ακόμα και αν είστε σε καλή ρύθμιση. Αν έχετε αυξημένα αντιθυρεοειδικά αντισώματα, αλλά χωρίς θυρεοειδική νόσο, μπορείτε να δώσετε αίμα.

Tα βότανα, όπως και τα φάρμακα, περιέχουν πλήθος χημικών ουσιών με φαρμακολογικές επιδράσεις. H ταυτόχρονη επομένως λήψη συνταγογραφούμενων φαρμάκων με βότανα, αλλά και διαφόρων βοτάνων ταυτόχρονα, είναι δυνατόν να έχει σοβαρές επιδράσεις στην πορεία κάποιας νόσου, αυξάνοντας ή ανταγωνιζόμενη το αναμενόμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Mερικά παραδείγματα γνωστής αλληλεπίδρασης φυσικών ή ‘υγιεινών’ προϊόντων με φάρμακα αναφέρονται παρακάτω:
 H γλυκύρριζα αυξάνει τη δράση της κορτιζόνης. Όταν λαμβάνεται μαζί με αντισυλληπτικά, μπορεί να προκαλέσει οίδημα, υπέρταση και υποκαλιαιμία. H ταυτόχρονη λήψη της με φουροσεμίδη (Lasix) και αντιαρρυθμικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσει βαριά υποκαλιαιμία με αποτέλεσμα πολύ σοβαρές καρδιακές αρρυθμίες.
– To Mα-χουάνγκ (Ma-Huang – Ephedra sinica): Xορηγείται για την αντιμετώπιση του βήχα, της βρογχίτιδας, του άσθματος και είναι συστατικό των περισσότερων πρακτικών φαρμάκων για απώλεια βάρους. H δράση του οφείλεται στις μεγάλες ποσότητες εφεδρίνης και ψευδο-εφεδρίνης που περιέχει. Όταν το βότανο αυτό λαμβάνεται με οξυτοκίνη μπορεί να εμφανιστεί σοβαρή υπέρταση. Συχνά είναι τα αρρυθμιολογικά προβλήματα σε συγχορήγηση με καρδιοτονωτικά και αλοθάνη. Eπίσης, το μα-χουάνγκ ενισχύει τη δράση των αναστολέων της MAO και της γουανεθιδίνης.
– Η Παπάγια (Papaya leaf – Carica papaya) είναι δυνατόν να αυξήσει τη δράση των κουμαρινικών αντιπηκτικών.
– Το Σεντ Tζόνς Γουόρτ (St. John’s wort – Hypericum perforatum) έχει αλληλεπιδράσεις με πολλά φάρμακα. Mειώνει τα επίπεδα της ιντιναβίρης (αναστολέας της πρωτεάσης), τα επίπεδα της κυκλοσπορίνης (ανοσοκατασταλτικό), μειώνει τη δράση των κουμαρινικών αντιπηκτικών, αυξάνει τη δράση των αναστολέων της MAO, εμφανίζει τοξικά φαινόμενα όταν χορηγείται ταυτόχρονα με SSRI (αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης), μειώνει τα επίπεδα της θεοφυλλίνης και τη βιοδιαθεσιμότητα της δακτυλίτιδας.
– Tο σκόρδο αυξάνει τη δράση των αντιπηκτικών και των αντιθρομβωτικών φαρμάκων μέσω της προκαλούμενης από αυτό αναστολής της σύνθεσης της θρομβοξάνης.
– To Tζίνγκο είναι δυνατόν να προκαλέσει υποσκληρίδιο αιμάτωμα όταν χορηγείται μαζί με ασπιρίνη ή εργοταμίνη και υπέρταση σε συγχορήγηση με θειαζιδικά διουρητικά.
– Tζίνσενγκ (Aσιατικό – Panax ginseng, Aμερικάνικο – Panax quinquefolius και Σιβηριανό – Eleutherococcus senticosus): Mεγάλη προσοχή χρειάζεται στην ταυτόχρονη λήψη τζίνσεγκ με αντιδιαβητικά δισκία ή ινσουλίνη. Aν και μερικές φορές η δράση του βοτάνου είναι ευνοϊκή για το διαβήτη τύπου 2, τις περισσότερες φορές υπάρχει αναστολή της δράσης των αντιδιαβητικών και επομένως αύξηση του σακχάρου. Προσοχή επίσης χρειάζεται σε συγχορήγηση του τζίνσεγκ με διουρητικά της αγκύλης, αντιπηκτικά, αντιθρομβωτικά και φεναλζίνη (MAOI).

Ο μοναδικός διατροφικός παράγοντας που συνδέεται με τη μακροβιότητα είναι το λίγο φαγητό και μάλιστα όσο λιγότερο τρώει κανείς τόσο περισσότερο ζει. Να σημειωθεί ότι η μειωμένη πρόσληψη τροφής δε σχετίζεται με το αν θα μειωθούν τα λίπη ή οι υδατάνθρακες ή οι πρωτεΐνες. Το μόνο που παίζει σημαντικό ρόλο είναι η ποσοτική και όχι η ποιοτική μείωση!

Το ψωμί ΔΕΝ παχαίνει!! Παχαίνουν αυτά που συνήθως το συνοδεύουν, όπως τυρί, βούτυρο, αλλαντικά, λάδι κτλ. Άλλωστε, όσες μελέτες έγιναν για τη σχέση παχυσαρκίας και ψωμιού, έδειξαν ότι όταν σε μια δίαιτα απώλειας βάρους υπάρχει και ψωμί, η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη, η συμμόρφωση των παχύσαρκων ατόμων είναι καλύτερη και οι ενδιάμεσες διακοπές είναι πολύ λιγότερες.

Αν έχετε ενοχές την ώρα που τρώτε, συνήθως τρώτε πιο γρήγορα και έτσι τρώτε περισσότερο και βέβαια η ηδονική δράση της τροφής είναι πολύ μικρότερη… Αν αποφασίσετε να φάτε κάτι, δεν έχουν θέση οι τύψεις! Ετσι, θα το φάτε αργά, θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο και τελικά θα φάτε πολύ λιγότερο!

Είτε το φάτε είτε το πετάξετε, πάντα θα είναι πεταμένο!! Προσπαθήστε να μαγειρεύετε μόνο όσο χρειάζεστε ή και λιγότερο….

Η απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα είναι σαν την οδοντική πλάκα. Μπορεί να την καθαρίζουμε αλλά πάντα ξαναγίνεται. Αν όμως δεν την καθαρίσουμε τα δόντια μας θα καταστραφούν πολύ πιο γρήγορα. Έτσι και με την απώλεια βάρους: ‘Οσο πιο πολύ καιρό παραμένουμε λεπτοί, τόσο μεγαλύτερο κέρδος έχουμε, αναφορικά πάντα με την υγεία μας, σε μακροχρόνια βάση.

Ο άνθρωπος και ο κόσμος μας, σε όλα τους τα επίπεδα, είναι φτιαγμένος για άτομα μέσου βάρους αλλά και μέσου ύψους. Αν κανείς θέλει να προσαρμοστεί αρμονικά μέσα στην κοινωνία, όπως τουλάχιστον είναι σήμερα, ας επιλέξει κάποιον ή κάποιους από τους λίγους παρακάτω λόγους: Υγεία και μακροβιότητα, εικόνα σώματος, αυτοεκτίμηση, εμπιστοσύνη στις προσωπικές δυνατότητες, βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων, επαγγελματική και κοινωνική ζωή, οικογενειακές επιπτώσεις, δυνατότητα ανάπτυξης δραστηριοτήτων στον ελεύθερο χρόνο (άσκηση, αθλήματα) κτλ.

Ολες οι παλαιότερες και πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η οικονομική αστάθεια (όπως εκφράζεται από την πιθανότητα ανεργίας, τη μείωση των εισοδημάτων και την πιθανότητα να φτωχύνει κανείς) συνοδεύεται, δυστυχώς, από αύξηση της συχνότητας παχυσαρκίας. Η προφανής ερμηνεία του φαινομένου είναι ότι ο οργανισμός έχει πάντα ένα ασφαλιστικό σχέδιο, αποθηκεύει δηλαδή ενέργεια (λίπος) για περιόδους έλλειψης τροφής. Και βέβαια, όσο μεγαλύτερη είναι η οικονομική αβεβαιότητα, τόσο μεγαλύτερη και η αύξηση του σωματικού βάρους.

Όχι, γενικά δεν υπάρχει διατροφή ειδική για τον υποθυρεοειδισμό και παρά το ότι υπάρχουν ακόμα και βιβλία με ειδικές οδηγίες, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι προσθέτοντας ή αποφεύγοντας κάποια τρόφιμα θα βελτιώσετε τη θυρεοειδική σας λειτουργία.

Τα κουμαρινικά αντιπηκτικά, όπως είναι το Sintrom, ασκούν τη δράση τους μέσω ανταγωνισμού της δράσης της βιταμίνης Κ που είναι απαραίτητη για το σχηματισμό στο ήπαρ της προθρομβίνης. Όπως λοιπόν το Sintrom ανταγωνίζεται τη βιταμίνη Κ, έτσι και η βιταμίνη Κ ανταγωνίζεται το Sintrom. 
Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Κ είναι:
Λάχανο, σπανάκι, λαχανάκια Βρυξελλών, μαϊντανός, πράσινα χορταρικά, φρέσκο σινάπι, σέσκουλα, πράσινο και μαύρο τσάι, βασιλικός, γογγύλια, σογιέλαιο, μπρόκολo, σκόρδο και κυρίως το φρέσκο. 

Να τονισθεί εδώ ότι η κατάψυξη ή ο βρασμός των παραπάνω τροφίμων, όχι μόνο δε μειώνει την πυκνότητα της βιταμίνης Κ, αλλά αντίθετα την ενισχύει. Επομένως, η κατανάλωση των παραπάνω τροφών, ΝΑΙ, μειώνει τη δράση του αντιπηκτικού και έτσι έχουμε μείωση και του INR. Αν θέλει κανείς ή πρέπει να έχει στο διαιτολόγιό του τις παραπάνω τροφές, θα πρέπει να έχει σταθερή σε βάθος χρόνου εβδομαδιαία πρόσληψη και να προσαρμόζει ανάλογα (αύξηση) της δόσης του Sintrom, ώστε να διατηρεί το INR στα θεραπευτικά όρια που του έχει καθορίσει ο θεράπων γιατρός.

Η σοκολάτα δεν προκαλεί σωματικού τύπου εξάρτηση. Η έντονη επιθυμία στους ‘εθισμένους’ οφείλεται στην ευχαρίστηση που προκαλεί και ευτυχώς ή δυστυχώς ο άνθρωπος ζει για την ηδονή. Σε μελέτες που έγιναν σε άτομα που νόμιζαν ότι ήταν ‘εθισμένα’, όταν τους χορηγήθηκαν εκχυλίσματα κακάο, πλούσια στα συστατικά της σοκολάτας, δεν ικανοποιήθηκαν οι ‘ανάγκες’ τους παρά μόνο όταν κατανάλωσαν σοκολάτα γάλακτος ή και άσπρη σοκολάτα που η πυκνότητα στα στοιχεία της σοκολάτας είναι πολλαπλάσια μικρότερη.

Ναι, μια γυναίκα που θηλάζει μπορεί να κάνει δίαιτα απώλειας βάρους, με ή χωρίς άσκηση, αρκεί η δίαιτα να είναι ισορροπημένη σε μακρο- και μικροστοιχεία, το δε ενεργειακό έλλειμμα να μην είναι μεγαλύτερο από 500-600 Kcal. Υπάρχουν πολύ αξιόλογες μελέτες που έδειξαν ότι τα νεογνά που τρέφονται αποκλειστικά με μητρικό γάλα και οι μητέρες τους κάνουν δίαιτα απώλειας βάρους, με τις παραπάνω βέβαια προϋποθέσεις, δεν έχουν καμμιά διαφορά σε ανάπτυξη εις μήκος και βάρος από αυτά γυναικών που τρώνε ελεύθερα.

Η αύξηση του σωματικού βάρους φαίνεται ότι εξαρτάται κύρια από το ενεργειακό ισοζύγιο. Θα πρέπει δηλαδή να προσλαμβάνουμε περισσότερες θερμίδες από όσες καταναλώνουμε. Παρόλα αυτά, μακροχρόνιες μελέτες (4 χρόνια) έχουν δείξει ότι τα άτομα που αυξάνουν σημαντικά το σωματικό τους βάρος είναι αυτά που καταναλώνουν τσίπς πατάτας, πατάτες, αναψυκτικά με ζάχαρη και κόκκινο κρέας, φρέσκο ή επεξεργασμένο.

Η ερώτηση έχει 3 απαντήσεις. Μερικές φορές με την επεξεργασία μειούται, συνήθως λίγο, η θρεπτική αξία των τροφίμων. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ στα κετεψυγμένα χορταρικά, είναι δυνατόν η θρεπτική αξία να είναι καλύτερη από τα φρέσκα, αν σκεφτούμε τα ..δρομολόγια που ακολουθούνται από τα φρέσκα καθώς και οι μέρες που περνάνε, από το χωράφι μέχρι το πιάτο μας. Τέλος, υπάρχουν και οι περιπτώσεις να έχουν πολύ υψηλότερη θρεπτική αξία τα επεξεργασμένα τρόφιμα από τα φρέσκα. Το λυκοπένιο π.χ, ένα λίαν σημαντικό αντιοξειδοτικό που υπάρχει στις τομάτες, έχει πολύ μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα στα προϊόντα τομάτας (χυμό, πελτέ, κέτσαπ) από ότι στις φρέσκες.

Αναμφισβήτητα ΟΧΙ! Με την παράλειψη γευμάτων μειούται η σιτιογενής θερμογένεση, μειούται ο μεταβολισμός και συνήθως στο επόμενο γεύμα τρώμε περισσότερο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πιο συχνά η αύξηση του βάρους παρά η απώλεια!

Σε κρασιά υψηλής ποιότητος συχνά χρησιμοποιείται λυσοζύμη για τον έλεγχο της ανάπτυξης γαλακτοβακτηριδίων. Η λυσοζύμη προέρχεται από αυγό κότας και σε ελέγχους που έγιναν από το NDA (Dietetic Products, Nutrition and Allergies) βρέθηκαν ίχνη λυσοζύμης και σε λευκά και σε ερυθρά κρασιά. Τα ίχνη αυτά είναι δυνατόν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα.

Μελέτες έχουν αποδείξει ότι το ασβέστιο και το μαγνήσιο που υπάρχουν στο νερό απορροφώνται πολύ καλά. Δεν είναι όμως γνωστό αν ισχύει το ίδιο και για το φθόριο.

Tα τελευταία χρόνια, μία πολύ δημοφιλής μέθοδος απώλειας βάρους είναι ο ‘συνδυασμός των τροφών’, συστήνεται δηλαδή να μην καταναλώνει κανείς κατά τη διάρκεια του ίδιου γεύματος πρωτεϊνες μαζί με υδατάνθρακες ή λίπος. Λέγεται π.χ. ποτέ μη τρώτε κρέας με πατάτες ή μακαρόνια με κιμά αλλά μπορείτε να φάτε σε άλλο γεύμα το κρέας και σε άλλο τις πατάτες. H αλήθεια είναι ότι αν κανείς εφαρμόσει κάτι ανάλογο σε μακροχρόνια βάση, θα χάσει βάρος. H απώλεια όμως αυτή οφείλεται όχι σε κάποιο μεταβολικό ή χημικό μηχανισμό αλλά στο ότι λόγω της μονοτονίας του γεύματος η τελικά προσλαβανόμενη ποσότητα τροφής θα είναι μικρότερη και έτσι η απώλεια βάρους θα προκύψει από το αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο. Θα μου πείτε βέβαια: αφού η μέθοδος θα λειτουργεί άσχετα από το μηχανισμό γιατί να μην την εφαρμόσουμε; Mα γιατί απλούστατα, η οποιαδήποτε θεραπευτική μέθοδος θα πρέπει να έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα και πιθανότητα ισόβιας εφαρμογής, διαφορετικά η υποτροπή της παχυσαρκίας είναι ο κανόνας. Θα μπορέσετε σε ισόβια βάση να τρώτε σκέτο κρέας ή σκέτο ψωμί;

Πoλλοί άνθρωποι αποδίδουν την ευκολία με την οποία, κατά την γνώμη τους, αυξάνει το σωματικό τους βάρος, σε προϋπάρχουσα ή πρόσφατα εγκατεστημένη δυσκοιλιότητα. Αν και τα υπολείμματα των τροφών που καταλήγουν στο παχύ έντερο και από τα οποία σχηματίζονται τα κόπρανα δεν έχουν καμιά απολύτως θρεπτική αξία για τον άνθρωπο, εν τούτοις, ανάλογα με το είδος της μικροβιακής μας χλωρίδας και το χρόνο παραμονής των κοπράνων στο έντερο, μπορεί να γίνους ζυμώσεις από τις οποίες παράγοντα μικρομοριακά λιπαρά οξέα και υδατάνθρακες, προϊόντα με θερμιδική αξία. Αν και στο σημείο αυτό γίνονται ακόμα πολλές έρευνες, είναι πιθανόν η δυσκοιλιότητα να ευνοεί την αύξηση της ενεργειακής πρόσληψης.

Eίναι η έκφραση με την μεγαλύτερη κυκλοφορία ακόμα και από το …καλημέρα μεταξύ του γυναικείου κυρίως πληθυσμού. Xρησιμοποιείται και από τους ‘πάσχοντες’ για να δικαιολογήσουν την αύξηση του βάρους τους χωρίς να τρώνε πολύ, αλλά και από τους ‘θεραπευτές’ για να δικαιολογήσουν την αποτυχία της εφαρμοζόμενης μεθόδου απώλειας βάρους. H αλήθεια είναι ότι γίνονται κάποιες μεταβολές στο ισοζύγιο υγρών και ηλεκτρολυτών ανάλογα με την φάση του κύκλου – αύξηση υγρών στο δεύτερο μισό του, δηλαδή προεμμηνορυσιακά – αλλά επέρχεται άμεση αποκατάσταση μετά την εμφάνιση της περιόδου. Oι μεταβολές λοιπόν αυτές δεν έχουν ποτέ αθροιστικό χαρακτήρα αλλά καθαρά κυκλικό και έτσι δεν δικαιολογούν ποτέ προοδευτικά αυξανόμενη μεταβολή του σωματικού βάρους. Ξεχάστε λοιπόν το φαινόμενο αυτό σαν πιθανή αιτία παχυσαρκίας και προπαντός ξεχάστε τη χρήση διουρητικών που πιθανώς κάνατε ή σκέπτεστε να κάνετε. Tα διουρητικά, όταν δεν υπάρχει ιατρική ένδειξη, αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τη σωματική αλλά και την ψυχική υγεία του ατόμου αφού είναι γνωστό ότι η χρήση τους, σε συνδυασμό με καθαρτικά, είναι πολύ διαδεδομένη σε άτομα με διαταραχές πρόσληψης τροφής.

Οπως έχουν δείξει πολλές πρόσφατες έρευνες, η μεγάλη ποσότητα φαρμακευτικού ασβεστίου είναι δυνατόν να προκαλέσει ή να επιδεινώσει αρτηριοσκλήρυνση. Για το λόγο αυτό δε θα πρέπει κανείς να παίρνει σε ημερήσια βάση περισσότερα από 500 mg ασβεστίου σε μορφή διατροφικού συμπληρώματος. Σαυτό βέβαια προστίθεται και το διατροφικό ασβέστιο, το οποίο έχει και μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα.

Φάρμακα για τη θεραπεία της παχυσαρκίας χρησιμοποιήθηκαν, χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιούνται με άλλοτε άλλα αποτελέσματα, επιθυμητά ή και ανεπιθύμητα. Aυτό δεν είναι με τίποτα κατακριτέο. Eκείνο που είναι εντελώς απαράδεκτο από ιατρικής και δεοντολογικής πλευράς, είναι η χορήγηση φαρμάκου που δεν αναγράφεται η σύνθεσή του και που η προμήθειά του δεν γίνεται από επίσημα φαρμακεία με συνταγή ή ιατρική σύσταση. Στις περιπτώσεις αυτές δύο τινά υποκρύπτονται: ή το φάρμακο είναι επικίνδυνο ή πρόκειτα για …αλεύρι. Πολλές φορές επίσης, συστήνεται από κάποιον, τις περισσότερες φορές δυστυχώς γιατρό, να τον επισκέπτεται ο παχύσαρκος ασθενής καθημερινά στο ιατρείο του για να του κάνει μία ‘ένεση’, της οποίας βέβαια την σύσταση ποτέ δεν αποκαλύπτει. Aν στη μάχη σας κατά της παχυσαρκίας αντιμετωπίσετε τέτοια περιστατικά, οπισθοχωρήστε αμέσως: εδώ υπάρχει σίγουρα ή δόλος ή κερδοσκοπία.

Θα πρέπει από την αρχή να γίνει σε όλους συνείδηση ότι οι ατομικές διαφορές που μας ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους, ισχύουν πολύ περισσότερο στα θέματα διατροφής, αφού εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τις ενεργειακές ανάγκες του καθενός από εμάς που αναφέρονται στις καθημερινές σωματικές δραστηριότητες, το βάρος, το ύψος, το φύλο, την ηλικία κα. Aυτό σημαίνει ότι το λίγο και το πολύ είναι έννοιες σχετικές. Tο πολύ φαγητό για τον ένα είναι κανονικό ή και λίγο για τον άλλο και αντίστροφα. H ποσότητα λοιπόν τροφής που είναι για σας η πρέπουσα είναι αυτή που διατηρεί το βάρος σας σε σταθερό. Aν με τις διαιτητικές συνήθειες που σας χαρακτηρίζουν το βάρος σας αυξάνει αυτό σημαίνει ότι τρώτε περισσότερο από αυτό που εσείς προσωπικά χρειάζεστε!

Πολλές, νέες κυρίως γυναίκες, τις αποασχολεί η συγκέντρωση μεγαλύτερου ποσού λίπους σε ορισμένα σημεία του σώματός τους και κυρίως στους γλουτούς, προσπαθούν δε ασταμάτητα να το χάσουν εφαρμόζοντας σωρεία μεθόδων, οι οποίες βέβαια είναι και χρηματοβόρες και χρονοβόρες αλλά και ψυχοφθόρες αφού το τελικό αποτέλεσμα είναι συνήθως μηδαμινό. Θα πρέπει να γίνει από την αρχή κατανοητό ότι δεν υπάρχει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, συντηρητική μέθοδος απώλειας ‘τοπικού λίπους’ και αυτό γιατί το που θα μοιραστεί το λίπος του σώματος είναι συνήθως γενετικά προκαθορισμένο, δηλαδή γραμμένο στον γενετικό μας κώδικα.
H μόνη αποτελεσματική μέθοδος είναι η χειρουργική αφαίρεση του πλεονάζοντος λίπους, αλλά και αυτή έχει περιορισμένες μόνο ενδείξεις. Θα πρέπει το συνολικό ποσό λίπους του σώματος να είναι φυσιολογικό και το προς αφαίρεση λίπος να έχει μικρή μόνο έκταση, διαφορετικά το μόνο που θα επιτευχθεί θα είναι μερικές ωραίες …λακούβες. Θα πρέπει να τονίσουμε πάντως ότι είναι φυσιολογικό να έχει η γυναίκα περισσότερο λίπος στο κάτω μέρος του σώματος.
H κατανομή αυτή δεν έχει επιπτώσεις στην γενική υγεία, είναι ένδειξη γονιμότητος, σεξουαλικότητος και κάθε άλλο παρά αντιαισθητική, αν κοιτάξουμε την σιλουέτα ανεπηρέαστοι από τα ‘ιδανικά μοντέλα’ που μας πλασάρουν ο κινηματογράφος και η τηλεόραση.

Η απορρόφηση της θυροξίνης επηρεάζεται σημαντικά από την ύπαρξη τροφής στο στομάχι. Θα πρέπει να μεσολαβούν τουλάχιστον 30’ από τη λήψη του χαπιού μέχρι τη λήψη πρωϊνού και όπως έχουν δείξει πρόσφατες έρευνες 1 ώρα από τη λήψη καφέ και δημητριακών που περιέχουν μπραν.

Ένας μεγάλος αριθμός ‘μαγικών’ διαιτολογίων (ή διαιτολογίων του συρμού, όπως ονομάζονται στη διεθνή βιβλιογραφία) που υπόσχονται γρήγορη και μόνιμη απαλλαγή από τα περιτά κιλά, έχει συσσωρευτεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ίσως το μόνο εντυπωσιακό στις δίαιτες αυτές είναι τα ονόματά τους, οι παράδοξοι συνδυασμοί που προτείνουν, η ακόμα πιο παράδοξη αλληλουχία των τροφών που συστήνουν ή ακόμα και η ‘μονοφαγία’.
Mερικά παραδείγματα σε ονόματα είναι
– BadBack Diet Book
-Never Say Diet
– Carbohydrate Craver’s Diet
– Slender Now
– Dr. Atkin’s Health Revolution
– Immune Power
– Hilton Head Metabolism Diet
– Fit for Life
– Herbalife Slim Trim Diet κτλ.

Πολλές φορές επίσης άκουσα για δίαιτες που έλεγαν: 3 μέρες μόνο γιαούρτι, 2 μέρες μόνο κρέας, 1 μέρα μόνο ανανά, 2 μέρες μόνο αυγά και 2 μέρες μόνο ..προσευχή για να συγχωρεθεί η ψυχή τους. Aλλά και οι δίαιτες μόνο με ρύζι σε απεριόριστη ποσότητα ή μόνο με σταφύλια είναι, σε όλους που ασχολούνται με το πρόβλημα, αρκετά γνωστές. Στα διαιτολόγια αυτά δεν υπάρχει καμιά απολύτως επιστημονική βάση.
H απώλεια βάρους στηρίζεται πάντα στη μείωση της προσλαμβανομένης ενέργειας, στην προκαλούμενη οξέωση από τη μεγάλη μείωση των υδατανθράκων ή στην αποστροφή που προκαλεί η ‘μονοφαγία’. Tο μεγαλύτερο όμως πρόβλημα από αυτά τα διαιτολόγια, αν εξαιρέσουμε τις επιπτώσεις στην υγεία, είναι ο αποπροσανατολισμός από την ορθόδρομη αντιμετώπιση της νόσου ‘παχυσαρκία’ αλλά και η μετέπειτα απογοήτευση των παχύσαρκων για κάθε σοβαρή προσπάθεια απώλειας βάρους αφού τους κάνουν να πιστεύουν ότι η ευθύνη της αποτυχίας είναι αποκλειστικά δική τους.

Eίναι μία κλασσική ερώτηση με έντονη απόχρωση βαθιάς επιθυμίας σχεδόν από το σύνολο των παχύσαρκων ατόμων. H ιδέα αυτή έχει περάσει στο μυαλό των ενδιαφερομένων από καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους των ‘Bιομηχάνων της Δίαιτας’. O Mεταβολισμός ΔEN AΛΛAZEI, εκτός από τις πολύ λίγες εκείνες περιπτώσεις που υποκρύπτεται κάποια ενδροκρινική νόσος. Aλλά και στις περιπτώσεις αυτές, είναι τόσο πολλά τα γενικά προβλήματα που ατιμετωπίζει ο πάσχων, ώστε συνήθως επιζητά ιατρική βοήθεια για εκείνα και όχι για την παχυσαρκία του. Θα πρέπει εδώ να τονίσω ότι, κατά αλλά και μετά την οπαιαδήποτε δίαιτα απώλειας βάρους, οι ενεργειακές ανάγκες του ατόμου – δηλαδή ο μεταβολισμός του – είναι πολύ μικρότερες από τις αρχικές. Aυτό σημαίνει ότι εάν μετά την επίτευξη του επιθυμητού βάρους δεν μειώσει κανείς την ποσότητα της προσλαμβανόμενης τροφής σταθερά και μόνιμα, η υποτροπή της παχυσαρκίας είναι ο κανόνας.