Συχνότητα παχυσαρκίας

H αύξηση του σωματικού βάρους του πληθυσμού αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα και συνεχώς αυξανόμενα προβλήματα της δημόσιας υγείας. Aυτός είναι και ο λόγος που ο Παγκόσμιος Oργανισμός Yγείας χαρακτήρισε την παχυσαρκία ως την ‘Πανδημία του 21ου αιώνα’.
Στη χώρα μας, σε Πανελλαδική μελέτη που έκανε η Ιατρική εταιρεία παχυσαρκίας σε συνεργασία και με μας, το ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων στην ηλικία 40-49 ετών φτάνει στο τραγικό ποσοστό του 70.2% για τους άνδρες και 53.6% για τις γυναίκες.
H παχυσαρκία ήταν πολύ σπάνια στις αρχέγονες κοινωνίες. Εχουν βρεθεί ειδώλια παχύσαρκων γυναικών της παλαιολιθικής εποχής που παριστούν μάλλον θεότητες, αλλά αυτό ίσως να είναι μια έμμεση απόδειξη της σπανιότητος του προβλήματος, αφού οι ελάχιστοι παχύσαρκοι της εποχής έγιναν …θεοί.
‘Παχύσαρκη’ λοιπόν είναι η εποχή και το περιβάλλον μας και όχι ο άνθρωπος. H υπερπροσφορά αγαθών και η μείωση των σωματικών δραστηριοτήτων δημιούργησαν παχύσαρκους άνδρες και παχύσαρκες γυναίκες, παχύσαρκα παιδιά και εφήβους, όπως δημιούργησαν και παχείς σκύλους και παχειές γάτες.
H παχυσαρκία αυξάνει τη νοσηρότητα, αυξάνει το υγειονομικό κόστος, αυξάνει τις ώρες και μέρες του πάσχοντα μακρυά από την εργασία του, αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και τέλος και κύρια καταστρέφει την ποιότητα της ζωής του υπέρβαρου ατόμου. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι στις ΗΠΑ το ετήσιο κόστος των επιπτώσεων της παχυσαρκίας υπερβαίνει τα 99 δισεκατομμύρια δολάρια. Σαυτά θα πρέπει βέβαια να προσθέσουμε και το κόστος προς τη βιομηχανία αδυνατίσματος: άλλα 33 δις δολάρια!!
Yπολογίζεται ότι αν όλοι οι ενήλικες αποκτούσαν φυσιολογικό βάρος, θα είχαμε αύξηση κατά 3 χρόνια του μέσου όρου ζωής, 25% ελάττωση της στεφανιαίας νόσου, καθώς και μείωση κατά 35% της καρδιακής ανεπάρκειας και των εγκεφαλικών επεισοδίων.